Slideshow image Slideshow image Slideshow image Slideshow image
Previous Next
Προστατίτιδα
Η προστατίτιδα είναι ο γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη φλεγμονή του προστάτη. Ο όρος είναι πολύ γενικός και δεν περιγράφει με λεπτομέρεια όλο το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων που μπορεί να συνδέονται με φλεγμονή του προστάτη.

Είναι μια πολύ συχνή πάθηση που ταλαιπωρεί πολλούς άντρες όλων των ηλικιών. Είναι η πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 ετών και η τρίτη πιο συχνή μετά την ηλικία των 50. Σήμερα ξέρουμε ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη προστατίτιδας:
- Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
- Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
- Η χρόνια προστατίτιδα μη βακτηριακή
- Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα
 
Αίτια και συμπτώματα
Τα αίτια και τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με το είδος της προστατίτιδας.

Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι μια λοίμωξη του προστάτη που προκαλείται από κάποια βακτήρια. Τα πιο συχνά είναι η E.coli, η Klebsiella και ο Proteus. Το μικρόβιο μπορεί να μεταφερθεί με τη σεξουαλική επαφή, μέσω του αίματος ή να είναι μια επιπλοκή της βιοψίας του προστάτη.  Ο ασθενής παρουσιάζει έντονα συμπτώματα λοίμωξης δηλαδή πυρετό, ρίγος, αδυναμία με συνοδό συχνουρία και δυσουρία.

Χρόνια προστατίτιδα (βακτηριακή και μη βακτηριακή)
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα συνήθως προκαλείται από τα ίδια βακτήρια που προκαλούν και την οξεία. Πιο σπάνια έχουν ενοχοποιηθεί και άλλοι μικροοργανισμοί όπως ο γονόκοκκος, χλαμύδια, μυκόπλασμα και μύκητες. Συχνά υπάρχει χρόνια λοίμωξη των ούρων τα οποία παλινδρομούν στον προστάτη και προκαλούν την προστατίτιδα.  Η αιτιολογία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας δεν είναι ξεκαθαρισμένη. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια και για τις δύο μορφές και περιλαμβάνουν:
- Αίσθημα τάσης ή βάρους στο περίνεο, την περιοχή ανάμεσα στους όρχεις και τον πρωκτό
- Συχνουρία και επιτακτική ανάγκη  κένωσης του εντέρου
- Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης
- Δυσκολία στην ούρηση
- Καύσος κατά την ούρηση
- Αίσθημα πόνου στους όρχεις ή στη βουβωνική χώρα
- Ελαττωμένη ερωτική επιθυμία
- Διαταραχές στη στύση
- Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
- Πρόωρη ή  και επώδυνη εκσπερμάτιση
- Νυκτουρία
- Ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς
 
Διάγνωση
Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και στην καλή κλινική εξέταση. Η καλλιέργεια ούρων θα βοηθήσει να εντοπίσουμε εάν υπάρχει βακτήριο και έτσι το είδος της  προστατίτιδας. Πιο ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα (κύστης-προστάτη-όρχεων) και αξονική τομογραφία, μπορεί να χρειαστούν αλλά αυτό θα το αποφασίσει ο γιατρός σας.
 

Θεραπεία
Η θεραπεία που θα σας συστήσει ο γιατρός σας σχετίζεται με το είδος της προστατίτιδας.

 
Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Χορηγούνται αντιβιοτικά από το στόμα ή ενέσιμα, αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη, άφθονη λήψη υγρών και συχνά απαιτείται νοσηλεία για χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών από τη φλέβα.
 
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά και σε αυτό το είδος προστατίτιδας. Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα, 3 έως και 8 εβδομάδων για να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής. Παράλληλα, θα πρέπει να διερευνηθούν τα αίτια τα οποία συμβάλουν στη δημιουργία ουρολοιμώξεων. Τέτοιες καταστάσεις είναι η λιθίαση του ουροποιητικού, η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη με υπολειπόμενο ούρων και διάφορες παθήσεις που επηρεάζουν τη νεύρωση της κύστης. Ο γιατρός σας θα σας συμβουλεύσει αν και πως πρέπει να αντιμετωπισθεί κάποιο από αυτά.
 
Πρόγνωση
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι πλήρως ιάσιμη με την λήψη αντιβιοτικών για μικρό χρονικό διάστημα (συνήθως 3 εβδομάδων). Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα παρόλο που υποτροπιάζει, ανταποκρίνεται καλά στα αντιβιοτικά και ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός μετά την αγωγή. Η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα  είναι μια πρόκληση τόσο για τον ασθενή όσο και το γιατρό. Συνήθως τα συμπτώματα δεν εξαλείφονται πλήρως αλλά παρουσιάζουν υφέσεις και εξάρσεις. Στόχος είναι ο ασθενής να έχει καλή ποιότητα ζωής και να μην επηρεάζεται η κοινωνικότητα του. Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα δεν είναι κλινικά σημαντική και δε χρειάζεται αντιμετώπιση.